KARANLIK

Gecenin karanlığını soluyorum,
Çektiğim her nefeste,
Sana dair sıcaklığı hissediyorum yüreğimde,
Elimden gelsen nefes almayacağım.

Issız yolların köşebaşlarını ben tutuyorum,
Esen her rüzgar sesi seni fısıldar kulaklarıma,
Seni işitiyorum her duraklarığımda,
Elimden gelse sesini duymayacağım,

Yalnız kalışlarımda gözlerim kağıt,
Ellerim ise siyah bir kurşun kalem arıyor,
Ne yazdıysam seni buluyorum satırlarım da,
Ve gücüm yetiyor, kalemi bırakmaya,
Ve gücüm yetiyor, sadece ağlamaya.

Ramazan AYDOĞDU – 28.04.2002